Gelet op de verschillen tussen de leerstukken pleitbaar standpunt en rechtsdwaling, is het stellen van de eis dat een pleitbaar standpunt gebaseerd moet zijn op een onafhankelijk en onpartijdig advies problematisch. Het vereiste past niet in de fiscaal bestuursrechtelijke jurisprudentie omtrent het pleitbaar standpunt. Bovendien zadelt het de aangifteplichtige op met een last die niet past bij een aangifteplicht waarbij de belastingplichtige, mits verdedigbaar, de fiscaal gunstigste weg mag kiezen. Het stellen van deze eis zou bovendien een belemmering zijn om, in zaken met een klein fiscaal belang, een pleitbaar standpunt in te nemen.Veeleer ligt het voor de hand dat de strafrechter uitgaat van het oordeel van de strafkamer van de Hoge Raad dat een fiscaal pleitbaar standpunt aanwezig is als de verdachte ‘redelijkerwijs kon en mocht menen dat de wijze waarop hij die aangifte heeft gedaan, toelaatbaar was’. Ingeval van een niet pleitbaar standpunt dat is ontleend aan het advies van een adviseur dan zal de rechter moeten beoordelen of de aangifteplichtige de zorg heeft betracht die redelijkerwijs van hem kan worden gevergd bij de keuze van zijn adviseur én de samenwerking met die adviseur. Welke zorg van een belastingplichtige in dat kader kan worden gevergd kan van geval tot geval verschillen.” Mr. P.A. Caljé in “Pleitbaar Standpunt en rechtsdwaling (AVAS)” in Tijdschrift Onderneming en Strafrecht in Praktijk (Sdu) 2014/69